Noong unang panahon, sa isang liblib at tagong lugar sa isang hindi kilalang bario sa tuktok ng bundok ng hibok-hibok nakatira ang isang dalagang may kakaibang wangis na taglay. Siya ay may mala-diwatang kagandahan, taglay ang makintab na buhok at mapupulang mga labi. Mag-isang naninirahan ang dalaga sa tuktok ng bundok at animoy siya ang nagmamay-ari ng lahat ng bagay na abot ng kanyang tanaw. Wala s'yang mga magulang at higit sa lahat, walang ibang tao ang naninirahan sa lugar na iyon maliban sa kanya. Mahilig siyang makipag-usap sa mga bagay sa paligid nya, marahil ay talagang likas sa kanya ng pagiging malapit sa kalikasan. Napapaamo nya ng mga hayop at nakaka-usap ang mga ibon sa himpapawid, malaya nyang nauutusan ang hangin, ulan at araw.
Isang araw sa kanyang pamamasyal, mayroong isang mangangaso ang napadpad sa lugar na iyon. Sa madaling panahong iyon ay nagkagusto n kaagad ang lalaki sa magandang dalaga. Minarapat nya na lapitan ang dalaga subalit ito'y naging mailap at natakot nang kanyang makita ng lalaking mangangaso. Ngunit hindi tinigilan ng lalaki ang dalaga, at dahil init ng ulo ang namayani sa kanya, sinabi sa sarili na hinding-hindi s'ya titigil hangga't hindi napapasa-kamay ang dalaga.
Sinuyod ng mapangahas na mangangaso ang buong kagubatan. at nang kanyang matagpuan ay sapilitang kinaladkad ang dalaga upang dalhin sa kanayunan. Ngunit bago pa man ito nangyari, bumukal ang isang napakalaking liwanag at ang dalaga ay nangusap, at ito ang kanyang sinabi " ang iyong kapusukan ang magdadala sa'yo sa dusa! at bilang isang diyosa, imuutusan ko ang aking kapangyarihan upang bigyan ka ng masama at kakilkilabot na anyo upang sa gayon, iwasan at itakwil ka ng lahat ng tao". Nangyari nga ang kanyang sinabi at habang buhay itong pinagdusahan ng lalaki.
BY: L.A.Q. ZUMARRAGA
No comments:
Post a Comment